ඔවුන්ට විඥ්ඥානයක් නොමැතිද??
A. විද්‍යාව අතරමංවන තැන් ද එමට ය. එමෙන් ම විද්‍යාවේ ප්‍රලාප (බොරු) ද බහුලය. විද්‍යාව කලින් කලට දැනුම මත වෙනස් වනවා සේම “එක බොරුවක් වහන්නට බොරු සීයක් / දහසක් ද කියයි”. කලක් වෛරස් ජීවීන් නොවන බව කීය, මහා පිපුරුම්වාදය, පරිණාමවාදය ... වැනි “ගල් පැලෙන” (“ටොං පච”) බොරු ද එමට ය. එබැවින්, විද්‍යාවට “බ්‍රහ්මත්වය” හෝ “ශාස්තෘත්ත්වය” ආරූඪ කිරීම අනුවණකමකි. “විද්‍යාව” ද “අවිද්‍යාව” කි.
[“විද්‍යාව” සම්පූර්ණයෙන් ම බැහැර කිරීම ද අනුවණකමකි; "විද්‍යාවේ" ද බොහෝ ධනාත්මක පැතිකඩ / ප්‍රයෝජන ද ඇත.]
අනෙක් අතට කිසිසේත් ම “අභිධර්මය” අතරමංවන තැනක් (හෝ එහි ප්‍රලාප අඩංගු) නැති අතර, අතරමංවූවන්ට ද මැනවින් ම මඟ පෙන්වයි; “අන්ධයන්ට මඟ පෙන්වීම පහසු නැතිවා” සේම, අප වැනි “මන්ද ප්‍රාඥයන්ට” අභිධර්මයේ මඟ පෙන්වීම නොපෙනීම අප‍ගේ ම (ප්‍රඥාවේ) දුර්වලකමක් අඩුවක් ම විනා අන් කවරක් ද?
[එබැවින්, අභිධර්මයට “බ්‍රහ්මත්වය” හෝ “ශාස්තෘත්ත්වය” ආරූඪ කිරීම කිසිසේත් ම අනුවණකමක් නොවේ.]
{බුදුදහමේ “විද්‍යාව” = ප්‍රඥාව; සත්‍යය; දර්ශනය; ...
ලෝක ව්‍යවහාරයේ “විද්‍යාව” = බටහිර විද්‍යාව (Western Science).}
